رهبر انقلاب اسلامی:
من اینجا در داخل پرانتز این را هم عرض بکنم که برخی از کسانی که جایگاهی برای حرف زدن دارند و تریبون دارند، در اصل مسئله‌ی پیشرفت علمی کشور تردید میکنند! ما این را مصلحت نمیدانیم؛ یعنی واقعاً از روی بی‌اطّلاعی است. یک وقتی یکی از مسئولین کشور درباره‌ی مسائل نظامی یک نظری داده بود که خب مطابق واقع نبود؛ بنده گفتم یک «تور نظامی» برای مسئولین کشور قرار بدهید؛ بیایند یک خرده‌ای در محیطهای نظامی گردش کنند ، حقایقی را، واقعیّاتی را ببینند، معلوماتشان نسبت به موجودیِ نظامی کشور بالا برود. حالا در مورد مسائل علمی هم متأسّفانه گویا همین‌جور است؛ باید یک «تور علمی» بگذاریم برای مسئولین در بخشهای مختلف.

(دیدار با اساتید دانشگاها 11 تیر 1393)

مقام معظم رهبری :
در مقابل فرهنگ مهاجم،
"بدترین کار، انفعال است؛ زشت‌ترین کار، انفعال است؛خسارت‌بارترین کار، انفعال است."
"فرهنگ مهاجم نباید ما را منفعل بکند"

با بازخوانی فرمایشات رهبر انقلاب از ابتدای زعامت معظم له ، موارد متعددی از دستورات و فرمایشات ایشان به چشم می خورد که با نگاه خوش بینانه می توان گفت که از آن ها غفلت شده است .

رهبر انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز عید فطر: یک سنت خوب هم امسال بیش از سالهای دیگر دیده شد، که خوب است مورد توجه قرار بگیرد و آن، افطاری دادنهای ساده و بی‌پیرایه در مساجد و در خیابانها در بیشتر شهرهای کشور بود؛ در مقابل افطاری‌های مسرفانه‌ای که شنیده شد

چرا باید بگوییم "امام خامنه ای"؟

غربی‌ها با سه کلیدواژه‌ی آزادی، دموکراسی، و حقوق بشر افکار عمومی را اداره می‌کردند. شرقی‌ها با دو کلیدواژه‌ی مبارزه‌ی پرولتاریا با امپریالیسم و برابری. امام پنج کلیدواژه‌ی قرآنی را در مقابل آن پنج کلیدواژه قرار دادند.
اصل «امامت‌محوری» مهم‌ترین کلیدواژه بود. سیستم امت-امامت حرف جهانشمول اسلامی بود که در عرصه‌ی سیاست احیا شد.
ده سال هر کاری کردیم، یک رسانه‌ی غربی پیدا شود که بگوید «امام خمینی»، نشد! همه می‌گفتند «آیت‌الله خمینی».

علی علیه السلام:
 أینَ إخوانِیَ الَّذین رَکِبوا الطَّریقَ وَمَضَوا عَلَی الحَقِّ؟ ...أوِّهِ عَلی إخوانِیَ الَّذین ...أحیَوا السُّنَّةَ وَأماتوا البِدعَةَ ، دُعوا لِلجِهادِ فَأجابوا ، وَوَثِقوا بِالقائِدِ فَاتَّبعوهُ؛
کجایند برادران من که راه حق را سپردند ، و با حق ، رخت به خانه آخرت بردند؟ ......دریغا از برادرانم که .. بدعت را میراندند ؛ به جهاد خوانده شدند و پذیرفتند ؛ به پیشوای خود اعتماد کردند و در پی او رفتند .
نهج البلاغة : خطبة ۱۸۲ / حکمت نامه بسیج، ص 290
#حدیث